GÖZLÜK

Duru'nun epey uzun bir süredir gözleri kayıyordu. Belki düzelir diye,1 yaşını doldurmasını bekledik. Sağ gözü düzelmekle beraber, sol gözü hala hafif hafif kaymaya devam ediyor. İzinimizi fırsat bilip dün, artık göstermeliyiz diye göz muayeneyesine gittik. Sağolsun Ayça bizimle çok ilgilendi. Duru henüz laftan, durdan anlamadığı için muayenesi, tabi ki anestezik madde verilerek yapılabildi. Doktor olarak başkalarının çocuğu için, bunu alın, çocuğa içirin, uyuyunca da getirin deriz ya. Meğer ne kolaymış böyle demesi. Gel gör ki Duru göz bebeğini büyütecek damlayı damlattırmıyor, kloralhidratı da bir türlü içmiyordu. Sütü çok sever diye sütün içine kattık. Uğraşıyoruz ugraşıyoruz olmuyor, inat etti içmiyor. En sonunda zorla kaşıkla kustura, bağırta içirmeyi başardık ama bir de bize sorun! Bunu Duru'nun iyiliği için yapmak zorundayız biliyoruz ama, hem Volkan hem de ben sanki çocuğa eziyet ediyormuşuz gibi hissettik. Gerçekten sağolsun Ayça hep ilgilendi, hep yanımızdaydı. Öğle arasını bizim için harcadı. Kendisine buradan tekrar teşekkür ediyoruz. Sonuçta Duru uyudu, muayenesi yapılabildi. Küçücük meleğim, prensesim gözlerinin düzelmesi için bir süreliğine gözlük kullanmalıymış. İnsan bu kadarlık bir çocuk acaba gözlüğü kullanmayı başarabilir mi diye soruyor. Ayça onunda yolları olduğunu , küçük olduğu için daha kolay alışabileceğini söyledi.
Bakalım küçük Duru gözlükle nasıl olacak? Belki bugün gözlüğünü alırız. Eminim gözlüklüykende çok sevimli olacak.